Ned Herrmann, directeur van de afdeling Management Education bij General Electrics in de USA, gebruikte hersenonderzoek als basis bij het ontwikkelen van het HBDI^® (Herrmann Brain Dominance Instrument^®).

Gebaseerd op een enorm aantal gedragsanalyses, onwikkelde hij een model, een soort vereenvoudigde “kaart” van de verschillende denkstijlen die door mensen gebruikt worden. Deze kaart is uitgegroeid tot het HBDI® denkvoorkeur profiel.

Het individuele HBDI^® assessment, waarvan de resultaten zichtbaar zijn in het model, toont de dominanties van het functioneren van de hersenen van een bepaalde persoon. Het denkvoorkeur-profiel , verkregen uit de antwoorden uit de vragenlijst, laat zien voor welke activiteiten iemand een voorkeur heeft en welke wellicht minder bevrediging geven.

Het Herrmann instrument houdt rekening met het onderscheid tussen de twee bovenste levels en combineert deze met het model van Sperry over linker hersenhelft (logisch, analytisch, rationeel) en rechter hersenhelft (intuïtief, holistisch, imaginair).

Iedereen bezit, in verschillende mate, de mogelijkheid om situaties op verschillende manieren het hoofd te bieden. Van nature “vermijden”, “gebruiken” of “hebben we een sterke voorkeur voor” een bepaald gedrag, behorend bij één of meer van de 4 kwadranten A, B, C, en D.